قاشق چوبی بزرگ پر از عدس قرمز رایج ترین انواع عدس موجود در ایالات متحده عدس سبز، قهوه ای، سیاه، قرمز، زرد و نارنجی است.
در این دسته بندی ها انواع خاصی مانند عدس سبز پوی (عدس دو پوی) یا عدس فرانسوی یا عدس بلوگا سیاه وجود دارد.
آنها ممکن است به صورت عدس کامل فروخته شوند یا با برداشتن پوسته ها تقسیم شوند.
عدس کامل با پوسته دست نخورده زمان بیشتری برای پختن نیاز دارد و شکل خود را حفظ می کند.
عدس را بدون پوسته خرد کنید خیلی سریع پخته و به صورت پوره در می آید.
این تفاوت ها در بافت تعیین می کند که در کدام دستور العمل ها می توان از آنها استفاده کرد.
عدس به صورت خشک یا کنسرو شده موجود است.
عدس خشک شده را به مدت یک سال در ظرف در بسته در مکانی تاریک، خشک و خنک نگهداری کنید. عدس پس از پخت به مدت یک هفته در یخچال یا تا سه ماه در فریزر نگهداری می شود.
قبل از پختن، عدس ها را در یک صافی بریزید و آن ها را مرتب کنید تا سنگ های ریز یا ضایعات آن را بررسی کنید.
سپس خوب آبکشی کنید.
نیازی به خیساندن قبل نیست زیرا عدس به سرعت پخته می شود.
3 فنجان مایع (آب، آب) را با 1 فنجان عدس خشک تمیز در یک قابلمه متوسط ترکیب کنید.
آب را به جوش بیاورید، سپس درب ظرف را بپوشانید و حرارت را ملایم کنید تا بجوشد.
تا زمانی که عدس ها نرم شوند، حدود 20 تا 30 دقیقه برای عدس ریز ایرانی کامل (معمولا سیاه، سبز، قهوه ای) و 10 تا 15 دقیقه برای عدس های خرد شده (معمولاً زرد، قرمز، نارنجی) بپزید.
کل زمان را می توان بر اساس بافت مورد نظر تنظیم کرد. اگر می خواهید عدس سفت تری برای سالاد داشته باشید، زمان پخت را کاهش دهید.
اگر می خواهید عدس ریز قهوه ای بافت نرم تری با استفاده از عدس خرد شده داشته باشید، زمان بیشتری اضافه کنید.
عدس قرمز خرد شده به سرعت پخته می شود و می تواند به یک بافت پوره غلیظ تبدیل شود.
بهتر است از آنها برای غلیظ کردن سوپ و خورش استفاده شود. عدس سبز و سیاه کامل شکل خود را حفظ کرده و افزودنی عالی برای سالاد و غلات کامل است.
آنها همچنین ممکن است چاشنی شده و به تنهایی سرو شوند.
عدس های کنسرو شده یا بسته بندی شده با خلاء از قبل پخته شده و آماده افزودن به دستور العمل ها هستند.
برای کاهش محتوای سدیم، قبل عدس ریز ایرانی از استفاده خوب بشویید.
عدس های جوانه زده خام خورده می شوند و بافت ترد متفاوتی دارند، اما برای برخی افراد هضم آن آسان تر است.
عدس بسیار متنوع است عدس ایرانی بافتی غنی و خاکی دارند و به هر غذایی فیبر و مواد مغذی بیشتری می بخشند.
آنها می توانند ضخامت و حجم را به دستور غذا اضافه کنند.
به دلیل بافت دلچسب و محتوای پروتئین آنها، گاهی اوقات به عنوان جایگزینی برای گوشت استفاده می شود.
- منابع:
- تبلیغات: