ترشی گوجه فرنگی آنها نیز گوجه فرنگی هستند، میوه های آبدار، معمولا رنگ قرمز و شکل گرد هستند. در گیاه شناسی مرسوم است که به آن توت اطلاق می شود، اما در بین مردم و هنگام اخذ عوارض تجارت به آنها سبزی می گویند. در مقاله به گزینه دوم می پردازیم.
یک واقعیت جالب این است که در ابتدا گوجه فرنگی ها زرد بودند، سپس آنها را به اروپا آوردند و قبلاً در آنجا، پس از چند صد سال، رنگ قرمز آشنا را به دست آوردند.
امروزه در جهان حدود 10 هزار گونه وجود دارد که از نظر اندازه، شکل و رنگ متفاوت هستند.
به عنوان مثال، همه کوچکترین نوع را می شناسند گوجه فرنگی گیلاس.
گوجه‌فرنگی‌های کوچک، تمیز و زیبا به‌عنوان تزیین بسیاری از غذاها استفاده می‌شود: کاناپه، تارتلت، کباب اسنک، ساندویچ، سالاد، غذاهای گوشتی و ماهی. طعم و عطر غنی دارند.
دقیقا نقطه مقابل گیلاس، نوع قلب گاو نر است. اینها میوه های بزرگی هستند که قطر آنها گاهی به 15 سانتی متر می رسد. متراکم، گوشتی و بسیار زیبا. برای همبرگر، ساندویچ و پیتزا عالی است – هر جایی که به دایره های نازک زیبای گوجه فرنگی نیاز دارید.
انواع معمولی از نظر اندازه، اما شکل غیر معمول، انواع آلو مانند، با خمیر آنها که حاوی رطوبت کمتری نسبت به انواع دیگر است، برای تهیه سس و همچنین برای پژمرده شدن و ترشی کردن مناسب هستند.
همچنین می توانید انواع نارنجی، زرد و سبز غیرمعمول گوجه فرنگی را پیدا کنید. دو مورد اول کاملاً شیرین است اما سبزه ترشی دلپذیری دارد. چنین انواعی هم برای سالاد و هم برای ترشی مناسب هستند.
گوجه فرنگی بخشی جدایی ناپذیر از غذاهای مدیترانه ای و آمریکای جنوبی است. یک جشن نادر در روسیه بدون گوجه فرنگی انجام می شود – تازه، شور، خیس شده.
گوجه فرنگی به سالاد، خورش، سس، سوپ، غذاهای گرم و حتی مربا و مارمالاد اضافه می شود. غالباً برای زمستان آماده می شود: میوه ها نمک زده ، ترشی ، خشک شده ، در آب خود بسته می شوند ، رب گوجه فرنگی ، آب میوه و لچو تهیه می شود.
