اگر پسته اکبری درجه یک به درستی ذخیره یا برداشت شود، می تواند به سرعت به سلامت شما آسیب برساند. اگر میوه های هسته دار به اندازه کافی خشک نگهداری نشوند هم در زمان برداشت و ذخیره سازی و هم در چهار دیواره خودتان کپک می زند که به نوبه خود آفلاتوکسین سمی تولید می کند. این ماده مشکوک به سرطان زا بودن است. حتی مقادیر کم می تواند برای سلامتی مضر باشد.
به همین دلیل، هنگام نگهداری در خانه باید مطمئن شوید که آنها را در جای خشک و خنک نگهداری کنید، در غیر این صورت به سرعت قهوه ای و گند می شوند. بهتر است پسته های پوست کنده را در ظرف در بسته در یخچال نگهداری کنید.
اگر آنها را به درستی ذخیره کنید، می توان آنها را برای چندین ماه نگه داشت. اگر می خواهید ماندگاری آنها را تا یک سال افزایش دهید، می توانید آنها را نیز فریز کنید.
در تئوری، سگ ها می توانند پسته بخورند. همان چیزی که در مورد انسان ها صدق می کند: پسته دارای ارزش های غذایی بسیار، کالری زیاد و خطر کپک زدن است.
با این حال، سگ‌ها نسبت به ما انسان‌ها واکنش‌های آلرژیک و حتی شدیدتر به کپک نشان می‌دهند. اگرچه برای آنها کشنده نیست، اما دوستان چهارپای حساس به سرعت دچار مشکلات کبدی و اختلالات گوارشی می شوند.
در مورد دوست پشمالوی شما موارد زیر صدق می کند: اگر گهگاهی پسته بدزدند، اشکالی ندارد. با این حال، شما قطعا باید به ذخیره سازی صحیح و همچنین مقداری که سگ شما می خورد توجه کنید.
همچنین نباید به او پسته شور بدهید زیرا نمک در این مقادیر برای او بسیار مضر است.برای اینکه بتوانید با وجود خطراتی که در بالا به آن اشاره شد، پسته بخرید و بدون تردید بخورید، در اینجا چند نکته داریم.
آنها بی دلیل نام خود را “بادام سبز” ندارند. قبل از خوردن مطمئن شوید که آنها سبز و خوب هستند. به عنوان یک قانون کلی، می توانید به یاد داشته باشید: هرچه پسته سبزتر باشد، کیفیت بهتری دارد.
