در محله کراون هایتس بروکلین، رستوران اغذیه فروشی Oxalis حیاط بزرگ بیرونی خود را به عنوان یک رستوران پاپ آپ به نام Place des Fêtes نامگذاری کرده است. در آنجا، آنها در یک برنامه قرض گرفتن با یک شرکت نظافتی که پس از هر بار استفاده آنها را ضدعفونی می کند، به مهمانان پتو را به صورت رایگان ارائه می دهند.
و در Nolita، رستوران Wayan در حال حاضر پتو سربازی در مشهد برای قرض گرفتن مهمانان دارد که صاحب و سرآشپز Cédric Vongerichten آن را “عمومی” توصیف می کند، اما می گوید که آنها به دنبال خرید چیزی با سبک تر هستند که به ریشه های اندونزیایی رستوران گره خورده است.
مدیران هر دو رستوران نگران این نیستند که پتوهایشان تبدیل به خودکار یا زیرسیگاری رستوران شود، چیزی که مهمانان ممکن است به طور مخفیانه به عنوان سوغات با خود به خانه ببرند. استیو وانگ، مدیر عملیات در Oxalis می‌گوید: «واقعاً نمی‌توانم کسی را ببینم که [در حال حاضر] کار را برای رستوران‌ها سخت‌تر کند».
در سوهو، رستوران فرانسوی La Mercerie در داخل فروشگاه خانگی Roman and Williams Guild واقع شده است، بنابراین این رستوران نادری است که رستوران‌ها همیشه قادر به خرید پتو بوده‌اند.
بنیانگذاران آن، رابین استاندفر و استفان آلش، دوتایی پشت سر رومن و ویلیامز هستند، استودیویی که فضاهایی را برای فیس بوک، گویپ گوئینت پالترو و موزه هنر متروپولیتن طراحی کرده است. Standefer می‌گوید پتوهای موجود در Guild برای صرف غذا در فضای باز بسیار بزرگ بودند.
در عوض، او روی دو نسخه از یک پتوی ناهار خوری در فضای باز برای فروش مهمانان کار کرده است. یکی از آنها با همکاری آلیسیا آدامز طراح و تولیدکننده پارچه است که پتوها و کالاهای آلپاکا را در میلبروک، نیویورک، به رنگ آبی مشخص رستوران می‌سازد و به قیمت 295 دلار به فروش می‌رسد. دیگری از پلی استر بازیافتی ساخته شده و به قیمت 18 دلار به فروش می رسد.
بخشی از فروش هر دو پتو به آشپزخانه مرکزی جهانی خوزه آندرس اهدا می‌شود که به گرسنگان در طول همه‌گیری ویروس کرونا کمک می‌کند. استندفر، که می‌گوید به فکر پوشیدن پتو در رستوران دیگری است، می‌گوید: «من دوست دارم این [برنامه پتو] را برای مدت طولانی ادامه دهم.
