فرش 9 متری ساوین که هنر بافندگی از قدیم وجود داشته است، در زمانی در آسیای جنوبی توسعه یافت که کمتر تمدن دیگری از آن استفاده می کرد. حفاری ها در هاراپا و موهنجو-دارو، شهرهای باستانی تمدن دره سند، نشان می دهد که ساکنان از دوک استفاده می کردند و انواع مختلفی از مواد بافندگی را می چرخیدند.
برخی از مورخان معتقدند که تمدن دره سند برای اولین بار استفاده از منسوجات بافته را توسعه داد. در اواخر دهه 1990، فرش های دستباف یکی از محصولات صادراتی پیشرو پاکستان بود و ساخت آنها دومین صنعت بزرگ کلبه و کوچک است.
صنعتگران پاکستانی توانایی تولید هر نوع قالی را با استفاده از تمام نقوش محبوب مرغان دریایی، مدال‌ها، گلدان‌ها، تراس‌ها و طرح‌های هندسی در ترکیب‌های مختلف دارند.
در زمان استقلال، تولید فرش در تپه سنگلا، شهر کوچک ناحیه شیخپورا راه اندازی شد. چودری مختار احمد عضو پسر ماهر گاندا این هنر را به مردم محلی و مهاجران معرفی و آموزش داد.
او را بنیانگذار این صنعت در پاکستان می دانند. تپه سنگلا اکنون نقطه کانونی صنعت فرش در پاکستان است. تقریباً تمام صادرکنندگان و تولیدکنندگانی که تجارت خود را در لاهور، فیصل آباد و کراچی اداره می کنند، دفاتر منطقه ای خود را در سنگلا هیل دارند.
فرش های اسکاندیناوی یکی از محبوب ترین بافت ها در طراحی مدرن هستند. فرش‌های اسکاندیناوی که توسط متفکران، طراحان و مدافعان زیبایی‌شناسی جدید در اواسط قرن بیستم ترجیح داده می‌شوند، در بسیاری از مسیرهای مختلف طراحی داخلی معاصر بسیار گسترده شده‌اند.
با سابقه طولانی اقتباس و تکامل، سنت فرش‌سازی اسکاندیناوی یکی از مشهورترین سنت‌های قالی‌سازی اروپایی است.فرش‌های ترکی (همچنین به نام آناتولی نیز شناخته می‌شود)، خواه دستباف یا تخت بافته، از شناخته‌شده‌ترین و جاافتاده‌ترین آثار هنری دستباف در جهان هستند.
از نظر تاریخی: شرایط مذهبی، فرهنگی، محیطی، اجتماعی-سیاسی و اقتصادی-اجتماعی نیازهای سودگرایانه گسترده ای ایجاد کرده و الهامات هنری را در میان بسیاری از قبایل و گروه های قومی در آسیای مرکزی و ترکیه فراهم کرده است.
ترک ها؛ کوچ نشینان یا دامداران، کشاورزان یا شهر نشینان که در چادرها یا خانه های مجلل در شهرهای بزرگ زندگی می کنند، با پوشاندن کف و گاهی دیوارها و درها با فرش و قالیچه، خود را از سرمای شدید هوا در امان نگه داشته اند.
